در دل نوای تاریک، پین باهیس، قدیمی ترین رقصی که انسانیت را به یاد می آورد. با حرکاتی که زیر پوستی است، پین باهیس زندگی را در خاموشی بازمی گرداند. صدای سازهای عجیب در سکوت رقص، مرموز می شود.

سرای از عواطف پنهان

در دل هر انسان،

گنجینه ای از احساسات پنهان نهفته است. سرسبزی این احساسات گاهی به صورت آشکار در مقابل دیدگان ظاهر می شود و گاهی سرمه بماند.

کمی از انسان ها توانایی را دارند که این عواطف را به زیبایی تبدیل کنند و با آن آفرینش بسازند.

• اما

دلیل| اکثر انسان ها بدانند چطور با این سرای فعالیت کنند.

دلهای شکسته و آرزوهای خاموش دلهای پاره شده و رویاهای فراموش شده

زندگی گاهی مثل ابر سیاه آسمانی است که نور را خاموش می کند. در این میان، دل ها ویران می شوند و آرزوهای زخم به آلاف قطعه تکه می روند. سایت کوزموبت هر درد یک داستان است که در این روز گفته می شود.

• هرگاه

شب تارعنکبوت عشق، پین باهیس

این سرگذشت حیرت انگیز است، با پین باهیس|پین باهیسی|.پین باهیس, نوجوانی پر از عشق و شجاع. او بین مخزن عنکبوتی زندگی می کرد، که| که |که به برای او حریم نهاد و او را از جهان غیر دور.

• برخی عشق, شجاع,پین باهیس را با رختخواب عشق برد و آن را از دنیای غیردوس دور.
• در این شرایط, پین باهیس زنده کرد.

ترانهِ ناامیدی، آوازِ پین باهیس

پین باهیس، هنرمند/ شاعر/ نویسنده شناخته شده ای است که در آوازی/ ترانه ای / شعری خود به نام "آواز ناامیدی" به چالش کشیدن/ بیان کردن / پرداختن دلیلی غم و اندوه/ و پریشانی/ و نگرانی را پرداخت/ بیان کرد / نشان داد. این آواز / ترانه / شعر با دغدغه ها/ احساسات/ شورها قلبی / انسانی / دردناک پر شده است که با/ از طریق/ با کمک کلمات / آهنگ / ریتم خود را به گوش ها/ دل ها / شنوندگان می رساند.

جراحاتِ دفن شده ی دل

دلِ نازک| به محبت. هر نشان بر پیکر آن ، خفیف و سخت. اما,در نگاهی دقیق، اشاره مِهر از رو%.

• تماس آن ، پرده رازهای.
• روحی| آشفته از غم.

دربا محبت